به گزارش مشرق، روزنامه کيهان در خبر ويژه خود نوشت: فتنه گراني چون خاتمي و موسوي و کروبي طي يک سال اخير با مشاهده شکست سنگين خود تلاش کرده بودند دوباره تابلوي قانون اساسي، دغدغه ارزشها و نگراني براي جمهوري اسلامي را بلند کنند.آنها همچنين کوشيدند با در پيش گرفتن مظلوم نمايي و تاکيد بر بحث هاي اختلافي در ميان خانواده بزرگ انقلاب، فتنه را بازسازي کنند. اما خبط اخير آنان در راه اندازي آشوب ضمن اينکه باعث آشکارتر شدن هويت برانداز و ساختارشکن فتنه گران گرديد، انسجام و اتحاد در ميان اصحاب انقلاب و خانواده بزرگ اصولگرايان را تقويت کرد.
البته فتنه گران در ارتکاب خبط بزرگ اخير فاقد هرگونه اختياري بودند. پروژه اخير هنگامي طراحي شد که توفان انقلاب مصر، لرزه بر اندام آمريکا و رژيم صهيونيستي انداخته بود و آنها مجبور شدند براي مهار انقلاب مصر دو کار را انجام دهند1-حاشيه سازي در نقطه اي ديگر براي انحراف توجه افکارعمومي جهاني و فراهم شدن فرصت سرکوب 2- کاستن از شدت الهام گيري مسلمانان مصر و ديگر ملت هاي منطقه از انقلاب اسلامي به واسطه تخريب حيثيت جمهوري اسلامي. براي اجراي اين دو پروژه، لازم بود در ايران آشوب خياباني رخ دهد. عناصري چون موسوي و کروبي با هدايت برخي مشاوران فراري و خارج نشين مامور اجراي آن 3 روز پس از راهپيمايي باشکوه 22بهمن شدند و در واقع يک انتحار حيثيتي بزرگ کردند.
اما آنچه در عمل رخ داد درست برخلاف مهندسي سازمان خارجي و داخلي فتنه بود چرا که اولا با وجود حجم سنگين تبليغات، جز چند خودنمايي نقطه اي و لحظه اي -مجموعاً چند صد نفره- حرکت در خور اعتنايي در کف خيابان رخ نداد ثانياً هويت واقعي منافقين جديد آشکارتر شد و خشم کم سابقه سلايق سياسي متنوع اما وفادار به انقلاب را برانگيخت به نحوي که طي روزهاي اخير طيفي از موضع گيري هاي معطوف به اعلام انزجار و اعتراض و محکوميت را از مراجع عظام تقليد و حوزه هاي علميه گرفته تا چهره هايي نظير آقايان محسن رضايي و ناطق نوري شاهد بوده ايم. شدت خيانت فتنه گران به حدي بود که حتي عضو اقليت مجلس (محمدرضا خباز) در نطق پيش از دستور به محکوميت فتنه گران و آشوب طلبان پرداخت و آنها را ضدولايت فقيه و ضدجمهوري اسلامي توصيف کرد.
طي دو روز گذشته اگر در قم حضرات آيات عظام وحيد خراساني، مکارم شيرازي، صافي گلپايگاني، نوري همداني و جوادي آملي اقدام به تعطيلي دروس خود کردند تا انزجار و برائت خود را نسبت به فتنه گران نشان داده باشند، آيت الله امامي کاشاني هم در تهران تصريح کرد: جنگ سران فتنه در داخل با دين و اسلام است. دعواي عوامل اغتشاشات با اسلام ناب محمدي(ص) است و جنگ با دين خدا را به هر صورت حتي با طرح شعارهاي فريبنده ادامه داده اند و اين اقدام اغتشاشگران عين وطن فروشي است. سران فتنه با شعارهاي فريبنده زمينه فريب برخي جوانان را فراهم مي کنند.
در مجلس شوراي اسلامي نيز که تا پيش از اين برخي اختلاف سليقه اي در ميان فراکسيون اصولگرايان جريان داشت، فتنه حماقت آلود 25 بهمن باعث شد تا انسجامي کم سابقه و آميخته با الفت و برادري ميان اصولگرايان از لاريجاني و توکلي گرفته تا زارعي و رسايي و حسينيان رقم بخورد و حتي برخي اعضاي اقليت مجلس نيز در اعلام انزجار عليه فتنه گران همراه شوند.
اگر محسن رضايي در واکنش به تحرک کور منافقين، به درستي اين حرکت را به آمريکا نسبت داد و سران فتنه را با جبهه ملي مرتد مقايسه کرد، علي اکبر ناطق نوري هم احساس تکليف کرد که موضع انقلابي بگيرد. رئيس اسبق مجلس درباره سران فتنه به شبکه خبر گفت: اگر کمترين هوش سياسي و غيرت داشتند بايد خود و اندک هوادارانشان را در روز 22 بهمن فرا مي خواندند تا ضمن دفاع از آرمان هاي امام و انقلاب و رهبري، از مردم مصر و قيام آنان حمايت کنند. قوه قضائيه بايد با مسببين حادثه شرم آور 25 بهمن برخورد قاطع کند. ملت ايران پاي اصول انقلاب، نظام، رهبري و ولي فقيه ايستاده اند و جان خود را دراين راه فدا خواهند کرد. فتنه گران در حساس ترين شرايط خاورميانه، عملي ضد انقلابي انجام دادند و خوراک تبليغاتي براي دشمنان ايران و اسلام فراهم کردند.
دکتر احمد توکلي عضو فراکسيون اصولگرايان مجلس هم با حمله تند به موسوي و کروبي، آنان را خائن و مواضع آنها را مزخرف توصيف کرد و گفت: اشتياق قدرت آنها را کور کرد و به لجاجت انداخت. آنها در صف آمريکا و اسرائيل و منافقين و سلطنت طلب ها ايستادند و بايد پاسخگوي خيانت هاي 20 ماهه باشند.
بدين ترتيب به جرئت مي توان گفت که طي 20 ماهه پس از انتخابات خرداد 88، اتفاق نظر عمومي در بين خواص درباره اعلام انزجار و تنفر نسبت به فتنه گران هرگز مانند امروز ( پس از خبط 25 بهمن فتنه گران) نبوده است.
در اين ميان سکوت خاتمي و مجمع روحانيون در برابر تحرک ضد انقلابي فتنه گران علت ديگري دارد و نشان مي دهد که تحرک چند ماهه اخير آنان در تظاهر به همراهي با نظام و انقلاب و بازگشت به عرصه انتخابات چيزي جز سناريوي فريب نبوده است.